ازجمله سوالاتی که ذهن یک پژوهشگر روانشناسی اسلامی را به خودش مشغول می کند این است که...

 "زمان آگاهی"  ، "خودآگاهی تاریخی" و " وقت شناسی" امتیاز اهل حکمت و فضیلت از دیگرانی است که گرفتار عادات روزمره شده اند. اهل حکمت و فضیلت به "وقت" که همانا باطن زمان است وقوف پیدا می‌کنند و مختصات تاریخی و تمدنی خود و ماهیت حقیقی رخدادهای پیرامون خود را بهتر از هر کسی باز می شناسند؛ آنگاه حکمت از زبان و قلم آن ها می تراود و "معلم" دیگران می‌شوند...

ما همواره در زندگی با مشکلات و مسائلی روبه رو هستیم؛ به طوری که می توانیم با قاطعیت بگوییم: زندگی آمیخته با مشکلات است و راه گریزی از آن نیست...

این نکته را نباید دور از نظر نگه داشت که "علوم انسانی مستقل از پایه های اعتقادی و مقوله فرهنگ نیست و به آن وابسته است"، لذا  روانشناسی اسلامی نیز به عنوان شاخه ای از علوم انسانی اسلامی از این قاعده مستثنی نمی باشد...