حتما شما نیز مطالبی درباره تعارض روانشناسی یا سایر علوم انسانی با مبانی اسلامی شنیده اید.
دکتر شهریار زرشناس در این کتاب "اومانیسم" را به عنوان روح حاکم برعلوم انسانی مدرن معرفی میکند و با نشان دادن تعارض ذاتی اومانیسم با مبانی اسلامی انتقادات مهمی را بر پیکره روانشناسی مدرن وارد میکند.
ایشان اومانیسم را صرفا منحصر در مکاتب روانشناسی انسان گرا نمیداند بلکه حضور آن را در سایر مکاتب روانشناسی از فرویدیسم گرفته تا رفتارگرایی و پدیدارشناسی نشان میدهد.
ایشان در فصل اول کتاب ضمن تبیین بنیان های نظری روانشناسی مدرن، به بررسی مفاهیمی از قبیل هوش و سلامت/بیماری در روانشناسی مدرن می پردازد.
در فصل دوم به معرفی فرویدیسم و مکتب روانکاوی و تببین بنیان های فلسفی آن می پردازد و سپس نقدهای جدی خود را بر این مکتب مطرح می نماید.
در فصل سوم و چهارم مکتب رفتارگرایی و مکتب انسان گرایی را مطرح میکند و انتقادهای مهمی را در زمینه "درمان مراجع محور" و مفهوم "خودشکوفایی" بیان می کند.
در فصل آخر کتاب " روانشناسی مدرن و حقیقت گمشده انسان " دکتر زرشناس مدل پیشنهادی خود را با عنوان "روانشناسی معنوی" معرفی میکند که در آن "فطرت" جایگاه محوری و مهمی دارد.
دیدگاه ها ۱